bugün hiç inanmadığım cümleler ağzımdan sadece gelecek kaygısı için dökülürken farkettim;yaşlanmıştım. evet evet, içim geçmişti benim. risk mi? o da neydi artık. sakın ha
cesaretten hiç bahsetmeyelim. olan oldu artık. giden gitti. bundan tam 5 yıl önce bir ben vardı
ve hep aynı cümleyi sayıkladı.'geç olmadan yola koyulmalı, hatalar yapılıp dersler çıkarılmalı.' ama
o ben bugün hep 'mis gibi işin var, mis gibi evin var' diyerek devamlı hayatımda ara ara yanıp sönen ışıkları da tamamiyle kapatanların etkisindeyim. ellerim kelepçeli, yüreğim tutsak.
artık ne kimseyi, ne hiçbir şeyi beklemiyorum. sadece şöyle diyorum
'mis gibi herşey' hem de hiç inanmayarak(!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder