farklı birşey olmadı.
gereksiz sinirlendim,anlamlı düşüncelere kapıldım.
belki onlar da anlamsızdı kimbilir.
oda değil sadece ev yine dağınık.
spor eşyalarımı bile çanta ile bekletmekteyim,yarın ne giyeceğimi bilmiyorum.
saçım da berbat. canım hiçbir şey yapmak istemiyor.
annem bana nasıl katlanıyor bilmiyorum
ne zormuş insanın iki kişilik bir
hayata alıştıktan sonra yalnız kalması.
ne garip oluyormuş insan. amaçsız ve yalnız.
en sevdiğim şey yalnızlıkken şimdi neden böyle oldu kestiremiyorum.
kimseyi ne aramak ne de kimse tarafından aranmak istiyorum.
kimseye anlatmak istemiyorum bizi,soranlara iyi diye geçiştirmeyi tercih ediyorum.
iyi niyetle soranların sayısı bir elin 5 parmağını geçmez çünkü biliyorum.
biliyor musun kimseyi sevmiyorum?
seviyorum dediklerime de yalan söylüyorum.
biliyor musun özlüyorum?
ölüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder